Haurra nintzela, gertakari traumatikoak bizitu nituen, naizena betiko baldintzatu zuten abusuak jasan bainituen. Iraganeko une horiek sarritan ekartzen ditut gogora, haien esanahia ulertu nahian, bizirik jarraitu ahal izateko. Gaur, istorio hori aletu dezaket, eta kontatu egin nahi dut. Hala ere, ez daukat nire haurtzaroko irudi bat ere, eta nire familiarenik ere ez. Galdu egin ditut guztiak, edo suntsitu egin dituzte. Nire istorioa kontatzea erabaki dut, beste batzuen erregistroak maileguan hartuz.
Durante mi infancia viví acontecimientos traumáticos, sufrí actos de abuso que marcaron lo que soy para siempre. A menudo traigo del pasado esos momentos, intentando comprender su significado, para seguir vivo. Hoy puedo desentrañar esta historia y deseo contarla. Pero no tengo ninguna imagen de mi infancia, ni de mi familia. Todas se han perdido o han sido destruidas. Decido contar mi historia, tomando prestados registros de otras personas.